Schooluniform uniform?

Het straatbeeld in Japan kan niet zonder het schooluniform. Voor de jongste kleuters zijn er enkel gekleurde petjes. Zo kan een leraar snel zien tot welke klas je behoort. De jongeren hebben per school hun kleding. Inspiratie voor de ontwerpen komt uit Europa en van militaire uniformen uit de Meiji periode. Er lijkt in de loop der tijd alleen een de-uniformering (bestaat dat woord?) te zijn. Wat je moet dragen is wel duidelijk, maar hoe is lastiger. Meiden maken van dezelfde rok een extreem korte versie of een zo lang mogelijke voor de verlegen bolleboos. Jongens hebben zodra ze het schoolterrein verlaten hun shirt uit de broek en de stropdas in iedere stand behalve de `correcte`. Schoenen zijn soms vrij, waardoor hippe sportschoenen onder een pak vaak gesignaleerd worden. De populaire meisjes (de kortste rokjes) hebben een ritueel bedacht als ze een trap oplopen. Hun onmisbare handtasjes worden geroutineerd tegen hun achterwerk gehouden om gleuders te slim af te zijn. Tja ook dat is Japan. Er lopen hier zeker wel viezerikken rond, maar ik vond me als man een beetje tekort gedaan de eerste keer toen het meisje voor me demonstratief haar tasje liet zien. Je denk toch niet dat ik.....? Nee hoor een glimp van een witte sloggie windt me al 30 jaar niet meer op. Maar ze zal zo haar redenen hebben. Het instituut schooluniform lijkt inmiddels wel z`n langste tijd gehad te hebben wat ook wel een beetje past in groeiende drang naar meer individualiteit. Dat de kinderschooltassen tegenwoordig in vele kleuren verkrijgbaar zijn klinkt misschien niet spannend, maar zulke veranderingen hebben hier wat meer voeten in aarde. Sommige scholen zijn (of waren) voeren de regels voor het wisselen van zomer naar winter uitvoering heel precies (lekker veilig) uit. Zoiets van geen warme winter kleding voor 1 december ongeacht de temperatuur. Initiatief om snel in te spelen op een veranderde situatie zit niet echt in de genen. Een oud `hardmakend` gebruik heeft weinig jonge fans.