Mag ik betalen?

Kan je je een ruzie bij de kassa voorstellen? Vast wel. Een ruzie over betalen kan ook in Japan voorkomen, maar in dit geval wel heel anders. De ruzie ging namelijk over iemand die wilde betalen. Uhhh....inderdaad net even anders. Een ooggetuige verslag dan maar. Een Japans gezinnetje met twee jonge kinderen (niet van deze foto) had het hart gestolen van de eigenaar van een noedel bar. Dit door het simpele feit dat men pas begon te eten nadat ieder zijn gerecht voor hem had staan. En nadat er een Itadakimasu!!! uitgesproken was begon men te eten. Om vervolgens na afloop netjes in koor Gochisosama te roepen wat een beleefdheid is die zelfs in Japan menig chefkok doet verrassen. Na het maal was vader reeds met de kids naar buiten toen hij tot zijn grote verbazing merkte dat zijn vrouw ruzie had met de eigenaar. Terwijl je je amper een aardiger oogde beschaafde dame kon voorstellen. De eigenaar was een blij man door het familie bezoek. Hij wilde niet dat de vrouw betaalde. Ze hadden al ruimschoots betaald door hem een gelukkig moment te bezorgen. Okay, prima zal een Hollander wellicht verbaasd denken om na een bedankje de zaak te verlaten. Maar deze vrouw reageerde erg Japans wat niet echt verrassend is natuurlijk :D. Zij stond erop dat ze gewoon de noedels kon afrekenen en creerde daarmee een patstelling. Haar geld werd keer op keer geweigerd door de trotse man. De echtgenoot bracht gelukkig een oplossing waarbij beide partijen vrede hadden. Namelijk een 50-50 deal. Tja zoiets kan volgens mij ook alleen maar hier. Een Japanner voelt zich duidelijk niet om z'n gemak als hij iets krijgt. Bang om daarmee een schuldgevoel op te bouwen. Dit soort tafereelen heb ik zelf ook wel eens behoorlijk fout ingeschat. Tenminste door Japanse ogen. Na afloop van een etentje waarvoor ik was uitgenodigd reageerde ik iets te Hollands door de suggestie dat een ander zou betalen zonder aandringen gelijk te aanvaarden. Zoiets gaf wat verbaasde blikken. Was dat nou 'gewoon' een onwetende buitenlander of een arrogante onbeleefde gast? Ik hou het zelf op het eerste :D Eigenlijk moet je verplicht een klein toneelstukje opvoeren om na 2 of 3 keer niet meer zo aan te dringen dat jij wilt betalen waarmee iedereen tevreden is. Simpel..... als je het eenmaal weet!

Levende folkore

De eerste keer als je op de snelweg langs zo'n bord raast vraag je je af of je het wel goed ziet. De tweede keer zie je het goed. Dit enigszins komisch afgebeelde diertje loopt echt vrij in de natuur rond. Tanuki is de naam. En om dat te vertalen naar het Nederlands kom je op wasbeerhond uit. Geen echte wasbeer dus, maar daar lijkt hij wel op. Japan en Oost Azie in het algemeen kan je hem tegenkomen. Groter is echter de kans dat je Tanuki in zijn symbolische tweede leven tegenkomt. Dat dier op het bord langs de snelweg speelt namelijk een grote rol in de lokale folklore. Samen met de vos (in het echt hun grote vijand) komen ze in vele verhalen voor. Door hun bovenaardse krachten en hun transformatie gave. Zo zijn er vele versies van misleiding door de vorm van een theepot of boomstronk aan te nemen. Een opvallend detail is dat de relatief grote testikels vaak extra benadrukt worden. Japanse humor waarbij men graag lekker overdrijft. Als je goed kijkt hebben de beeldjes van de olijke dikkerd inderdaad een oversized scrotum. Wel 8 tatami matten groot volgende een legende. Klik eens op deze link als je treffende spotprent uit 1881 wil zien ter illustratie. Bij een bar of restaurant is het zeer wel mogelijk dat je er een cartoon achtige Tanuki met rieten hoed en fles sake bij de ingang treft. Dit heeft een soortgelijke betekenis als de Manekineko (zie de uitnodigende kat) om het bedrijf gunstig gezind te zijn. In het leuke historische pottenbakkers plaatsje Shigaraki tref je heel veel deze Tanuki`s aan. In vele soorten en maten. Waarvan sommige zeker niet in de bus passen van de dagtrippende Japanse toerist. En dan niet eens vanwege die mega scrotum :D

Wild slapen

Slapen op de traditionele Japanse manier zou je wel een soort indoor kamperen kunnen noemen. Met je futon op de tatami mat slapen zal voor vele een kampeer gevoel opleveren, maar voor het echte kamperen gaat de Japanner uiteraard naar buiten. Het probleem is echter altijd tijd. Als we de rondtoerende pensionado`s even buiten beschouwing laten zijn vooral de officiele vrije dagen beschikbaar. Of het weekend voor uitjes met (luidruchtige) vrienden of familie. En dan moet het ook nog eens lekker weer zijn uiteraard, want de luchtvochtigheid maakt het lang niet overal geschikt om te overnachten in de natuur. Reken dus niet op campings overal. Een plek waar je zeker naar hartenlust je tentje kunt opzetten is Hokkaido. In het seizoen uiteraard wat voor iedere plek weer iets anders lijkt. Zoals overal zijn er campings in vele soorten en maten. Vaak zonder douche gelegenheid, maar dan vaak wel met een onsen in de buurt als veel beter alternatief. Of dacht je dat men ongewassen ging slapen!! Er zijn genoeg mooie plekken waar etenswaren mee je tent in nemen sterk afgeraden word. De reden is mogelijk wild in de buurt die ook wel eens wat anders wil eten :D. Echt wild dus zoals beren, herten of vossen. Ik kan je verzekeren dat je recht op in je bed zit als je wat geritsel en voetstappen rond te tent hoort als je ergens in een nationaal park overnacht. Er zijn erg mooie plekjes te vinden, maar die heb je dus niet altijd alleen. Soms dus beren of ander gespuis. Maar in drukke tijden tref je vele, waarschijnlijk bbq-ende, Japanners aan. Mijn persoonlijke hoogtepunt is het observeren van de aankomende familie. Iedereen heeft een goede uitrusting bij zich, maar vooral als de witte handschoenen te voorschijn komen wordt het leuk. Terwijl de Hollander met gemak die haring de grond in duwt, zal dit keurig met handschoenen aan en hamertje gebeuren. Om vervolgens alle scheerlijnen ook nog eens heel netjes af te stellen voor die ene nacht. Uiteraard overdrijf ik iets, maar het ziet er nooit lekker ontspannen uit. De bij ons geliefde sleurhut is hier niet bekend, maar er zijn genoeg (steeds meer) ouderen die een kamper aanschaffen om het mooie land door te gaan. Een soms aardig alternatief kan ook een eenvoudig huisje zijn. Een houten tent zeg maar, want de eigen voorzieningen zijn vaak beperkt. Maar het is in ieder geval beer-proof moet je maar denken :D Voor degene die toevallig ooit plannen hadden, net als ik, om Shodoshima eens te bezoeken zullen vast verbaasd zijn als ze daar de Dutch Pancake Camping aantreffen. Wat wil een mens nog meer. Mooie natuur en pannenkoeken als het ultieme kampergevoel! En tenslotte kan ik met een gerust hart melden dat ook hier badminton gespeeld wordt :D

Tip

Japanners hebben, zoals bijna ieder mens, het niet zo op ongemakkelijke situaties. En wat mij betreft staat het geven van fooi hoog op het lijstje van dit soort momenten. Gelukkig hoef je in een restaurant nooit te twijfelen bij het afrekenen, want fooi geven is niet gebruikelijk. Sterker nog het is ongewenst. Er worden dus geen trucs uitgehaald met een schaaltje snoepjes om de fooi positief te beinvloeden. Of zoals bijvoorbeeld in Amerika dat jouw fooi een aanzienlijk deel van het salaris van je serveerster is en die is soms niet te verlegen om een opmerking te maken als het niet genoeg is volgens haar. Zoiets is Japan uitgesloten. Door het fooiloze systeem en de bescheidenheid van het volk. Ook bij andere situaties dan in horeca moet men er niets van hebben. Men vind dat goede service iets is wat standaard bij de zaak. Een jongen in een electronica zaak, die mij pas heel erg hielp met een vast gelopen Japanse Windows versie op mijn laptop weigerde 1000 Yen van een erg opgeluchte Hollander. Maar de fooi werd resoluut afgewezen. Dat is service toch. Terwijl hij niet eens wist of die computer ook daar gekocht was. Wat wel zo is, maar je hoeft je niet eerst te bewijzen met een bonnetje voordat de service begint. Het nultarief is dus weer een goede reden voor de zuinige Hollander om naar Japan te komen.

Spiegel auto

Links rijden is voor de westerling even aanpassen, maar als je auto het al gewend is valt dat best mee. Vooral als er meer verkeer is, en die kans is vrij groot, wijst het zich vanzelf. Alleen duurt het even voordat je niet weer eens je ruitenwisser aanzet als je eigenlijk je richtingaanwijzer bedoelde. Of misschien ben ik de enige onhandige hiermee :D Dat rijden valt dus wel mee echter de vele spiegels langs de weg zijn even wat meer wennen. Het cliche beeld dat Japan overvol is en daardoor de stoeploze straten soms nauw en onoverzichtelijk zijn klopt natuurlijk wel, als we die 70% bos- en berglandschap voor het gemak even vergeten. De spiegel is dus de uitdaging. In theorie is het natuurlijk duidelijk die spiegelbeeld uitleg, maar in de praktijk blijf ik voorzichtig. Want kan ik nu wel of niet hier rechtsaf als ik die auto zie naderen? Dan heb ik het vooral over de stop en go situaties, maar al rijdende is het ook niet altijd makkelijk om zowel een oog op de weg te houden en met het andere oog eerst al die spiegel te vinden en vervolgens zien of je geen tegenligger kan verwachten. Ik ga de druk toeterende Italiaan steeds beter begrijpen. Daar gaat de voet pas van het gas als ze een tuut tuut antwoord krijgen. Dat ritueel zal ik hier maar niet introduceren. Wie weet wordt er achter de schermen bij Honda of Toyota al aan gewerkt aan een mooie technische oplossing. Ik weet met deze post eigenlijk niet zo goed of dat ik hier een algemeen gevoel beschrijf of dat ik vooral mij eigen onhandigheid met de wereld deel :D