Irasshaimase. Bestaat te beleefd?

Open een deur van een Lawson konbini (Japanse variant van convenience store) en alsof het een automaat is hoor je `Irasshaimase!!` door het gemaks winkeltje galmen. Wel 2 of 3 keer afhankelijk van het aantal medewerkers. Zelfs iemand die ergens op z`n knieën een schap zit te vullen roept trouw het woord. Je wil niet weten hoe vaak ze dit per dag roepen. Het komt soms met een gecamoufleerde zucht, maar je bent wel officieel welkom tot de winkel geheten. Een aandoenlijke beleefdheid, die soms wel iets te ver is doorgevoerd misschien. Bij de deurbel als je een konbini binnengaat moet ik vaak aan Pavlov`s kwijlende hondjes denken. Niet dat ze kwijlen hoor, maar ik vraag me serieus af of ze ook spontaan `irasshaimase` roepen als ze wakker zouden worden gemaakt met dat belletje. Okay een beetje maf experiment natuurlijk, maar let maar eens op als je binnenloopt. Iedereen weet dat het een beetje gedwongen gebaar is, maar het is een stuk prettiger dan een New Yorker die met een chagrijnige gezicht `have a nice day` roept, maar het zal hem echt een zorg zijn. Irasshaimase heeft dan toch wel wat. Met alle beleefdheden en arigato`s smaakt dat flesje Oolong ice tea toch net even lekkerder. Of niet?