Geldzaken

Betalen. Ook in Japan een allerdaags ritueel, maar uiteraard net even anders. Het is gebruikelijk dat je het geld in een schaaltje of bakje doet waarna de cassière het oppakt. Het duurde lang voordat ik dit automatisch deed, omdat de neiging het te geven nu eenmaal `gewoon` is. In zo`n geval zie je vaak dat je verzocht wordt het schaaltje te respecteren. De verklaring dat je duidelijk kan zien wat je geeft is helder, maar ik sluit niet uit dat het (hand)contact wat gemeden wordt. In een lokaal winkeltje had ik alleen juiste een onaardige ervaring met het oude`kassameisje`. Mijn net aangeleerde gedrag werd juist niet op prijsgesteld en kwam vrees ik wat arrogant over door het geld op de toonbank te leggen. Kortom: geen bakje volg dan je gevoel. Je kunt er zeker op aan dat wat je terug krijgt correct is. Ieder risico van een telfout is uitgesloten. Dit doordat de kassa soms automatisch het juiste wisselgeld al geeft en anders wel door het 1 of 2 maal natellen (ook bij de computergestuurde kassa!) voordat het hardop tellend aan je wordt gegeven. Als we inzoomen op de volgorde van teruggeven zie je een aardig vast detail. Eerst krijg je de zorgvuldig getelde biljetten en daarna de kassabon met kleingeld erop. Misschien heb je niet eens in de gaten maar er zit een goed idee achter. Eerst kan je de biljetten in het juiste vak opbergen en terwijl je het muntgeld vakje opent volgt het kleingeld snel. Tja het is echt geen probleem om zo`n blogje vol te schrijven :D. Het verschil zit hem in de details.