De `Franse` bakker

Een bezoekje aan een bakker is zoals vaak net even anders dan de warme bakker om de hoek. Brood als dagelijks onderdeel van ontbijt en lunch is hier niet echt gebruikelijk, wat voor een bruin brood verslaafde best even aanpassen is. Bijna het hele aanbod bestaat uit hapklare broodjes. Gevuld met tuna, zoete aardappel, curry, zoete bonenpasta en nog veel meer. Ook Dutch bread (broodje met kaas erin) is geen onbekende. Wat keuze is vaak in overvloed, maar de echte Franse invloeden als stokbrood en croissants is vaak wat minder dan het bord `Boulangerie` op de stoep doet vermoeden. `Pan` is trouwens de Japanse naam voor brood wat we aan de Portugese invloeden te danken hebben. Kaarsrecht wit brood komt het meest in de buurt bij de Hollandse snee brood. Dit voor ons toch een beetje ordinair brood wordt keurig met een `vlees` snijmachine in de gewenste dikte gesneden. Bruin brood is nog steeds een redelijk schaars produkt, maar er komt wel steeds iets meer bruins in de winkel heb ik het idee. Bij de ingang tref je dienbladen aan waarop je met een tang je toekomstige aankopen legt en zo bij de kassa brengt. Daar volgt een uitgebreid verpakkkingsritueel waar ze in Japan helaas dol zijn. Ieder broodje gaat in een apart folie en daarna verdwijnt alles in een grotere plastic tas. Als je stokbrood koopt krijg je er nog een opgerold stukje folie met sluiting bij om thuis bijvoorbeeld de helft voor de volgende dag te bewaren. Voor mijn chronische bruin brood tekort zijn er dus gelukkig vele lekkere alternatieven te krijgen. Itadakimasu!