Fiets? iets of niets

Als Hollander valt het al snel op dat fietsen in Japan een totaal andere beleving is dan in de lage landen. Verwar Japan niet met beelden van miljoenen fietsende Chinezen in de steden daar. Bijzonder weinig Japanners zullen bij een stralende zondag denken aan een fietstocht. En aparte fietspaden zijn hier ook zeldzaam. Fietsen als recreatie is dus niet vanzelfsprekend. De fiets wordt vooral gezien als het vervoermiddel van de scholier en soms ook wel ouderen. Zeg maar iedereen die niet mag autorijden. Als je weet dat Japan erg bergachtig is en op het vlakke land een uitmuntend openbaar vervoer heeft is de noodzaak voor een tweewieler er niet echt. Japanners zijn erg kwaliteitsbewust, maar voor fietsen wordt een uitzondering gemaakt zo lijkt het. Bijna iedere scholier heeft een goedkope rammelkast met onvermijdelijk mandje voorop. De remmen zijn vaak ook van een twijfelachtige kwaliteit dat je er niet eens mee van een berg af wilt. Opvallend is ook dat niemand het zadel op de 'juiste' stand zet, maar ik vermoed dat dat stoer gevonden wordt. Een soort Harley Davidson gevoel op een Chinese tweewieler misschien. De sloten zijn ook van een schattig naieve makelij of niet eens aanwezig. Het is eigenlijk al gek dat dit ons verbaasd. In niet stedelijke gebieden kom je ook wel eens 'echte' fietsers tegen, waarbij opvalt dat vele van hen ambitieuze tochten doen. Zoals een 'rondje' kustlijn of van uiterst Noord naar Zuid. Zij hebben uiteraard dan wel goed materiaal, maar ze moeten wel door dezelfde honderden tunnels als het overige (vracht)verkeer. Naast het 'gewone' gevaar van langs razend verkeer komt daar ook nog een vuile lucht bij. Fietsen in een stad is weer heel anders. Je moet eigenlijk de stoep gebruiken wat niet meevalt met voetgangers en vooral door een continue gevecht om alle op- en afritten bij huizen en winkels goed door te komen. Eigenlijk heb je dan aan een mountainbike het meest. Een bijzonder leuk en goed vertaald boek is 'Een gaijin op de fiets' van de Engelse Josie Dew. Erg aardig ook omdat iedere Japanner met haar te doen heeft. Want een vrouw alleen en zeker in de slechts denkbare tijd (regentijd en hete zomer) op de fiets door Japan is een heel avontuur.