Oude bloemen

Japanners vinden net als (bijna) iedere wereldburger `ons` nationale product mooi. Met hun flora boekje in de hand trekken gepensioneerden massaal de bergen in opzoek naar wildbloemen. Wereldwijd is Ikebana (letterlijk levende bloemen) voor bloemschikken bekend, wat als een vorm van kunst beschouwd kan worden. Wat me opviel in een bloemenzaak, die dun gezaaid zijn, is dat vele bloemen al over hun hoogtepunt heen zijn. Lange reis uit Holland? Nee het heeft met gewoontes te maken. Bijna niemand koop een bosje "gesloten" tulpen voor thuis op tafel. Zo`n beetje alle bloemen zijn weggevertjes (een echt Japans gebruik) voor speciale gelegenheden. Het idee is een beetje dat je de bloemen op z`n mooist geeft op de dag zelf. Niet dat ze een paar dagen later pas open gaan. Misschien kan Aalsmeer z`n `oude` bloemen allemaal deze kant opsturen, want hier zijn ze nog gewild. Het Nederlandse schaamgevoel is vergeleken met Japan vele malen minder diep, maar ik denk toch dat geen Hollandse bloemist durft te verkopen wat hier best flink betaald wordt. Bij het kiezen voor een boeketje voor een bruidspaar waren we pas wel even zoet. Dat ikebana gen en meedenkende compositie gevoel zorgt uiteindelijk voor een gebalanseerd boeket wat met wat zorgvuldige verpakkings rituelen af is. Denk aan een zakje ijs aan de "voeten" om ze de dag door te helpen. Als compensatie voor m`n oude ritueel van een wekelijkse marktbloemetje volg ik nu de bloemenliefhebbers maar de bergen in. `Bergen houden ook van mensen` is de nieuwe slogan.