vrijdag, maart 02, 2007
Wat is gezond? Een diep bruine tint zoals alle Spanje en Turkije gangers zullen vinden. Of juist het zoveel mogelijk vermijden van die koperen ploert. In Japan zijn terrasjes in ieder geval sporadisch. Ook door ruimtegebrek uiteraard, maar men vind dit typisch Europees. We hebben hier het imago dat we bijna alles uitdoen als de zon schijnt. Als zonnecollector iedere zonnestraal absorberend. Japanners vragen zich vol bezorgdheid af of we wel weten van de risico's zoals huidkanker. In het sub tropische Okinawa zal de zon misschien iets moeilijker te ontwijken zijn, maar de Japanse kustlijn kent weinig mooie zandstranden. Natuurlijk ontwijkt ook niet iedere surfboy de zon, maar men stort zich niet zo massaal op zonvakanties. Al is Hawaii wel bijna een Japanse prefecture. Het witte schoonheidsideaal is misschien wel meer iets Oosters, dan puur Japans trouwens. Echter beelden van dames met parasols uit de oude Japanse prenten zijn in een moderne variant nog steeds springlevend. Het schap met de zonnecremes laat dit culturele verschil wel erg duidelijk zien. In het Westen krijg je bruinings toevoegingen en hier juist witmakers. En ook nog eens extreme hoge beschermingsfactor. En dan nog kiezen veel vrouwen voor een nog veiligere baby-variant. De echte extremisten dragen zelfs bij het autorijden nog lange handschoenen voor het geval er een zonnestraal zijn weg vind naar de huid. De meeste mensen hier zijn minder overbezorgd, maar dus gewoon minder bezig met het bruin worden. Wit is dus ook mooi en geen teken van een mislukte vakantie.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home